امکانات هتل ها

اکثر هتل ها و مهمانسراهای ” خواب و صبحانه ” توسط طراحان با شرکت های طراحي مستقل طراحی می شوند. اما معمولا هتل های بزرگ و زنجیره ای مانند هتل های هایات یا رستوران های چیلی، طراحان اختصاصی خود را دارند پروسه ی طراحی و توسعه ی کانسپت با دقت نظر و مطالعه ی كامل و دقیق بر روی نیازهای تفریحی و تفرجی کاربران و با آنها صورت می گیرد کانسپت طراحی شامل رویکردی جامع است که در آغاز پروژه و تبیین برنامه ی آن به گره گشایی عناصر متعدد پروژه در چهارچوب یک کل منسجم مي پردازد. اگر کانسپت اشتباه باشد، طرح هرچقدر هم ناب و تحسین برانگیز باشد باز هم محکوم به شکست است.

امکانات رفاهی شامل اتاق ها و تمامی فضاهای داخلی مربوطه در هتلي است که افراد چند ساعت تا چند روز به قصد استراحت، كار، برگزاری جلسات، کنفرانس ها با غیره در آن اقامت می کنند. هتل مانند مجموعه اي ادغامی از کاربری ها و تسهیلات رفاهی و آسایشی ست. میز پذیرش، لابی، بخش اداری، آسانسور در صورت تعدد طبقات اتاق های مجهز به سرویس های بهداشتي و امكانات اقامتی و با ابعاد و تسهيلات مختلف، رستوران، کافه، پارکینگ فضای سبز و … از جمله ضروربات این ساختمان ها هستند و به عنوان سایر فضاهای رایج جانبی همان طور که قبلا ذکر شد می توان به مغازه و فروشگاه، سالن های زیبایی، استخر و بدنسازی، امکانات گردشگری، سالن های رقص و مهماني اسپا و اتاق بازی کودکان اشاره کرد. لایی اولین مکانی است که مهمانان پس از طی مسافت دور یا نزدیک برای اقامت و استراحت (یا اهداف کاری) به آن وارد می شوند و گویای شان، انضباط و سطح هزینه های مالی آن است. طراحی اتاق های مهمان باید با ظرافت و توجه زیادی صورت بگیرد، زیرا نمود تعریفی ست که هتل ها از خود به مهمان ها ارائه میدهد. تطابق طرح اتاق و وسایل تعبیه شده در آن با هزینه های اقامت و سطح کلی هتل را نمی توان نادیده گرفت. طرح رستوران و کافه تریا و حتا غذای سرو شده در آنجا هم باید هماهنگ با طرح جامع هتل باشد و توجه به تمامی ضروریات از قبیل محل های غذاخوری، محل ارائه سرویس ها، آشپزخانه، انبار مواد غذایی سردخانه و … را طلب می کند. حتا طرح. تک تک مبلمان و چیدمان آنها نازک کاری معماری داخل هتل، نورپردازی و لوازم جانبی نيز روی کیفیت فضای غذاخوری تاثیرگذارند، طراحی آشپزخانه های صنعتی و تجاری با سالن های ورزشی و بدنسازی تخصص زیادی را می طلبد و معمولا به طراحاني که در این زمینه تجربه دارند محول می شود. منتقدین و کارشناسان حرفه های مختلف به تحلیل، ارزیابی و رده بندي محصولات مشابه می پردازند که منجر به کسب شناخت بهتر موضوعات از سوی مخاطبین و کاربران و ایجاد فضایی رقاني و سازنده بین تولید کنندگان و عرضه کنندگان این کالاها و سرویس ها می شود. امتیازدهی به هتل ها شامل ارائه یک تا پنج ستاره می شود که بر اساس میزان رعایت ضوابطی از قبيل خدمات رسانی به مهمانان، نظافت، طراحی، امکانات و غیره به این فضاها اهدا می شود.

در ضمن رده ندی های دیگری مانند AA Five Diamondهم هستند که نماد الماس را برای نمایش رتبه بندی اهدا می کنند. البته در سال های اخیر نقدهای زیادی به شیوهی امتیازدهی جاری وارد شده که عمدتا فقدان یک سیستم جهانی و پیچیدگی معیارهای حاضر را زیر سؤال بوده اند

کاربری و فلسفه ی وجودی هتل ها کم و بیش یکسان است، اما اکثر هتل ها (به خصوص در ایالات متحده) طبق عمده کاربرد و اهمیتی که دارند، تمرکز طراحی، خدمات رسانی در اتاق ها و سایر سرویس های خود را روی شیوه ی خاصی از پذیرایی قرار می دهند. به همین جهت می توان دسته بندی ویژه ای برای آنها قائل شد: در هتل های حرفه و تجارت (Cornercial Hotels) که میهمانان آنها عمدتا از میان تاجران و بازرگانان هستند، سرویس های اتاق، کافی شاپ، غذاخوری، از نوشیدنی های سرویس امانت داری و … با محوریت ایجاد یک فضای اداری و امن امروزی شکل می گیرند. وجود انواع سرویس های کامپیوتری و تبادل آسان و سریع اطلاعات از قبیل فکس و اینترنت از ضروریات این هتل هاست, هتل های فرودگاهی (Airport Hotels) در مجاورت فرودگاه احداث می شوند و سرویس های اولیه شامل اتاق هایی نیز با خدمات رسیدگی و وسایل حمل و نقل به خطوط هوایی را به مهمانان ارائه می دهند. نوع دیگر، مراکز کنفرانسی هستند (Conference Center) که فضا و امکاناتی برای برپایی جلسات و کنفرانس ها را در اختیار متقاضیان و مهمانان خود قرار می دهند, هتل های اقتصادی (Economy Hotels) خدمات محدود و اولیه برای اقامتهای کم هزینه عرضه می کنند. سوییت های کامل (Suite for all - Suite Hotels) دارای چیدمان و طرح وسیع و دلبازی در پلان لابی و اتاق های خود هستند. این هتل ها از آنجا که جدا از فضای استراحت و خوابه محدوده ی وسیعی برای کار و سرگرمی هم در اختیار مهمان قرار می دهند، بسیار مورد پسند تاجران واقع می شوند. از طرف دیگر نیز هتل های مسکونی (Residential Hotels را داریم که به تدریج تعداد آنها رو به کاهش می رود. این هتل ها برای اقامت های طولانی مدت انتخاب می شوند و تا چندی قبل طرفداران زیادی داشتند. هتل های کازینو Canalha Hotels) بسیار لوکس و مجلل ساخته می شوند و معمولا افراد برای الهام تفریح و سرگرمی های بار گران قیمت و وقت گذرانی در رستوران های لوکس به انجا مراجعه می کنند, هتل های استراحتگاهی ( (Resort Hotel اغلب به دور از شهر و نقاط شلوغ آن و در محدوده ی ساحلی با ارتفاعات خوش آب و هوا ساخته مي شوند و محل ایده ال اقامت مسافران، مهمانان و گردشگران در طول سفرشان قلمداد می شوند. این هتل ها سعی می کنند تا انواع تسهیلات، خدمات و ابزار سرگرمی را برای رضایت و خوش آمد مهمانانشان تهیه کنند، احداث هتل های سبز (Green Hotel) پدیده ای رو به رشد در نقاط مختلف دنیاست که اصول پایداری و کاهش آسیب ها به محیط زیست با حداقل ممکن را در اولویت قرار می دهند مانند هتل فر، معماران جنسلر، سانتامونیکا، ۲۰۱۱، یک هتل فضایی عمومی است. از آن جهت که کاربران آن به طور دائم عوض می شوند. افرادی از جغرافيا و فرهنگ های متفاوت که جلب رضایت همه ی آنها کار آسانی نیست بدیهی ست که یک هتل علاوه بر طراحی خوب، در درجه اول به رسیدگی های پیوسته و خدمات رسانی بی عیب و نقص نياز دارد اهمیت و توجه به سلامت و آسایش افراد مهمان باید از طرف هتل به وضوح ابراز و از طریق مهمانان به خوبی احساس شود و این یک ضرورت است که به تداوم کارکرد هتل می انجامد. بر اساس این نگرش در چند سالي اخیر شاهد رشد هتل های پایدار و سبز در نقاط مختلف دنیا هستیم.

طراحی هتل
یکی از اهداف اصلی در طراحی داخلی، فراهم آوردن امكانات جهت آسایش کاربر است و یکی از جنبه های این هدف می تواند بازیابی انرژی جسمی و ذهني افراد باشد: جایی که مردم در آن آرام بگیرند. استراحت کنند و بدانند که نیاز نیست به خود زحمت بدهند، تقریبا هرچه بخواهند برایشان مهیا می شود مانند جایی مثل هتل، مسافرخانه و سایر فضاهای تفرجگاهی که معمولا از چند روز تا چند هفته در آن مکان سپری می شود. هدف این مکان ها ساختن اوقاتی خوش برای کاربران است اگرچه از ابتدا چنین نبود و فلسفه پیدایش مسافرخانه ها و ارائه ی اتاق و خدمات به مدت چند روز متفاوت آغاز شد.

زمانی هتل تنها مامنی بود که از جان و اموال مسافران خسته ی مسیرهای طولانی در مقابل راهزنان حیوانات. وحشي و سایر خطرات راه محافظت می کرد. برخی از اولین نمونهای هتل ، ایستگاههای اتراق سربازان رومی بود که آنها را masioni می نامیدند به معنای عمارتی بزرگ و مانند همین پادگان های امروزی بود. اما این امارت ها پذیرای بازرگانان مسافر هم بود و خدمات اولیه ای را دل اختیارشان قرار می داد. نقش مسافرخانه ها در قرن سیزدهم پررنگتر از پیش شد، مانند رباط هایی که در هیپر جاده ابریشم برای اتراق مسافران ساخته می شد و عامل مؤثر دیگر، میعادگاه های مذهبی بودند که وجود منزلگاه هایی .در سر راه زائران را الزامی می نمودند. منطقه ي آلپ دارای مسیرهاي صعب العبوری بود و معروف ترین آنها، گذرگاه برنار، ایتالیا را به سویس پیوند می زند تردد فراوان در این راه و منظره های برفی و زیبای منطقه، موجب شکل گیری مهمان خانه های شاعرانه و خوشایندي شد. در قرن هفدهم میلادی مفهوم مکان هایی برای استراحت به شکل یک آسایشگاه سلامت به وجود آمد. این تفرجگاه ها از مهمانان متمول خود که در جستجوی مراقبت های پزشکی بودند در مهمان خانه های کنار دریا و اسپاهای کوهستانی پذیرایی می کردند. قرن نوزدهم و رشد بورژوازی خیلی از مفاهیم را تغيير داد و قشر گسترده تری از مردم را به استفاده از امكانات رفاهی و سرمایه داری سوق داد. مفهوم اوقات فراغت عوض شد و افراد زیادی بدون انگیزه های تجاری، مذهبي، كشف، جنگ یا رفاه جسمانی ( که تا آن زمان توجیه قدم گذاشتن در راهی سخت و طولانی بود) به مسافرت پرداختند. راه آهن و اتومبیل رنج سفر را هموار کرد و هتل ها پر جنبه ی تجمل و نازپروردگی خود افزودند. (برخی هتل ها مانند الد فيث غول در پارک ملی یلواستون توسط هین شرکت های راه آهن گردانده می شدند که سرمایه گذاری پرمنفعتی بود.) در همین دوران تجار در حال سفر نیز که در بازارهای محلی مناطق مختلف به دنبال فرصت ها و سود مالی بودند، در ولع تسهیلات رفاهی برای افزایش اعتبار و وجهه اجتماعی خود به اقامت در هتل ها گرایش پیدا کردند. دونالد آلبرشت، مورخ معماری، در کتاب خود با نام هتل های جدید برای کوچ نشینان عرصه ی جهانی مي نويسد: در دهه ی ۱۸۳۰ اتاق عمومی هتلها نه تنها فضایی برای مناسبات متناسب و صرف غذا ایجاد می کرد، بلکه فضای عمومی مدرنی هم بود که شهروندان در آنها به پیگیری مناسبات تجاری خود با دیگران می برداختند. به تدریج و تا دهه 1920 میلادی سالن های مهمانی و اتاق های بزرگ کنفرانس هم با ساختار هتل ها افزوده شد. تقدم در هتل داری امروزی را می توان به الزورث میلتن استاتلر نسبت داد که نخستین هتل های زنجیره ای را احداث کرد. او بر اهمیت تکیه بر تسهیلات ارتباطی در هتل ها پي برد و درصدد تقویت آنها برآمد، تا زمانی که هیلتن در سال ۱۹۵۴ مجموعه هتل های زنجیره ای استاتلر را خرید و راه او را به شبونی جدیدتری ادامه داد. گسترش مسافرت های هوایی و تسهیل امکانات سفر برای قشر گسترده ای از شهروندان بر تعداد متقاضیان هتل ها افزود. در این میان مؤسسات کوچک و بزرگ متعدد بسیاری شکل گرفتند و مشاغل تازه ای به وجود آمد که صنعت گردشگري، هتل داری، آژانس های مسافرتی و آژانس های رزرو از این دسته اند هتل ها که زمانی فقط اقامتگاه هایی کنار جاده ای بودند و با حداقل امکانات از مسافران جان سخت پذیرایی می کردند. در پایان قرن نوزدهم کاملا تغیير کرده و تبدیل شدند به دروازه های شگفتی و اسباب تشخص برای افراد و شهرهای رو به رشد مغازه, غذاخوری و رستوران، خدمتکار. راهنمای گردش، فروشگاه، کافه تریا، سالن های بدنسازي، استخر و بسیاری تسهیلات دیگر، یکی پس از دیگری به هتل ها ضمیمه شد و فراهم ساختن امکانات تفریح و سرگرمی میهمان ها در چهارچوب ضوابط اجتماعی اهمیت مضاعف یافت. در اوایل قرن بیستم شهروندان مرفه هتل ها را به عنوان سکونتگاه موقت خود انتخاب می کردند که به تدریج بر پذیرش آپارتمان نشینی و رهایی از قيد سکونت در خانه های بزرگ و مشترک با دیگران تأثیر گذاشتند، امروزه با گسترش پلوراليسم پست مدرن مثله ی هتل ها بر سر این است که چه نوع نمایشی را عرضه کنند. در جامع ی جهانی شده ی امروز، (تفاوت) همچون کالای تجاری کمیاب، دست به دست می شود و مشتریان تقاضای تعدد حق انتخاب و تسهیلات متنوع را دارند. کمتر کسی می خواهد از خانه ی خود به جای دیگری که آن هم دقیقا همچون یک خانه ی معمولی است برود، اما آنها هم تمايلات و سلایقی هستند که باید پوشش داده شوند. انتخاب چنین افرادی معمولا هتل هایی ست که به مثابه یک مامن و سرپناه هستند مانند: هل ؤایت پد، سوفيا د مایر، سوییس، ۲۰۰۴ و آنهایی که ذائقه ی تجملی دارند. حال و هوای لاس وگاسي با جذابیت های افراطی را ترجیح می دهند و سبک مینیمال به هیچ وجه مورد پسندشان نیست، اقامت در هتلی مانند كازينوى ونبزی مانند: ويلسن و همکاران، لاس وگاسه ۱۹۹۹ را برمی گزینند. گاهي هتلها این تجمل را به اتاق ها نمي کشاند و آن را در حاشیه نگه می دارند تا همچنان لذت بصری تماشای زندگی پر زرق و برق را پیش روی مهمانان خود قرار داده باشند (هتل اومنيا، على طيار، سوئیس) و گاهی هم کاملا تبدیل به یک سالن مد می شوند مثل: هتل ورساچه در استراليا. تعدادی از هتل ها هیچ تفاوتی با آپارتمانهای روزمره ندارند و تعدادی دیگر کاملا فضایی سوررئال یا تخیلی عرضه می دارند و هریک از اینها رضایت مشاريان عادی خود را جلب می کنند.